مدح و ولادت امام حسن عسکری علیه‌السلام
قـیـام کـن! کـه جـلـودار رهـبــری آمـد کـسی که دل بـرد از ما به دلـبـری آمد به حُسن طـلـعـت او مـاه، مـشتری آمد دلـیـل و مـعـدلـت و دادگـسـتــری آمــد کـمال و معـرفت و جود، عـسكرى آمد به پـیـروان ظـفـرمـنـد راه او، صلوات بر او سـلام که شـایـسـتۀ سلام است او که از سـلالۀ ابن الرضا به نام است او که هاشمی نسب و فاطمی مرام است او کـه یـادگـار بـرومـنـد ده امـام اسـت او به شهر سامره مصداق فیض عام است او به نور و جلوۀ رخسار ماه او، صلوات جمـال گـلـشن تـوحـیـد را تـبـسم اوست مسـیح عـترت اطهـار را تجـسم اوست کـلـیم با شجـر طـور در تکـلـم، اوست که دومین حسن، ابن الرضای سوم اوست ز حادثات جهان، جان‌پـناه مردم اوست به هر که راه برد در پـناه او، صلوات خدای خوانده به حُسن جمال خود، حَسنش ستارۀ سحـری، خـوشه‌چـين انجـمـنـش شـفـای دیـدۀ یـعـقـوب، بوی پـیـرهـنش که دیده ماه فلک، گل بریزد از دهنش؟ شمـیم وحی خـدا می‌تـراود از سخـنـش به عطر و رایحۀ دل‌بخواه او، صلوات ستارگان همه شب شمع محـفلش هستند فرشتـگـان به ادب در مـقـابـلش هـستند مـوالـیـان خـداجـوی سـائـلـش هـسـتـنـد معـاشـران همه محو فـضـائـلش هستـند به آیـه آیـۀ قـرآن که در دلش هـسـتـنـد شده‌ست سـورۀ قـرآن گواه او، صلوات نـگـاه او، به گـل تـازه چـیـده مـی‌مـانـد شـمـیم او، به گـلاب چـکـیده مـی‌مـانـد لبـش، به غـنچـۀ شـبـنـم نـدیـده می‌ماند قـدش، به سـرو ز نـور آفـریده می‌ماند دلش به پـاکی صبـح و سپـیـده می‌مـاند به سجدۀ سحـر و صبحگـاه او صلوات امام گفت که یک‌رنگ باش و یک‌رو باش برای سنـجـش اعـمال خود ترازو باش برای خدمت و ایثار دست و بازو باش مباش در پی شهرت ولی خـداجـو باش هـمیـشـه یـاد خــدا و عـنـایـت او بـاش به اوج و منـزلت دیـدگـاه او، صلـوات کسی که مهر و محبت مرام مهدی اوست کسی که قسط و عدالت پیام مهدی اوست کسی که فتح و ظفر در قیام مهدی اوست کسی که ختم امامت به نام مهدی اوست سلامت دو جهان، در سلام مهدی اوست به جـذبـه‌های بـدیـع نـگـاه او، صلوات |